Facebook Twitter Instagram
    Facebook Instagram YouTube
    drogadotokio.pl – Blog o bieganiu
    • Relacje
      • Starty
      • Treningi
    • World Marathon Majors
      • Virgin Money London Marathon – 2019
      • Bank of America Chicago Marathon – 2018 i 2022
      • TCS New York City Marathon – 2017 i 2019
      • Tokyo Marathon – 2015
      • BMW Berlin Marathon – 2013 i 2021
    • RunCzech
    • Testuję
    • Teksty
    • Tablica wyników
    • Więcej info
      • FAQ
      • Media
      • O mnie
      • Współpraca
    drogadotokio.pl – Blog o bieganiu
    Jesteś tutaj:Home»Relacje»9-tka Siemiona – 22.05.2022 r.

    9-tka Siemiona – 22.05.2022 r.

    0
    By Marek on 25 maja 2022 Relacje

    Są takie starty, w których wstyd nie wziąć udziału. Gdy dowiedziałem się, że w moim rodzinnym mieście odbędzie się bieg, w trakcie którego będzie można pokonać kilka ulic, odwiedzić tereny leśne i zakończyć to wszystko mocnym finiszem na tartanie, długo się nie zastanawiałem nad rejestracją. Tym bardziej, że równolegle miał się także odbyć bieg dla dzieci, a współorganizatorem imprezy miało być stowarzyszenie „Siemianowice i Przyjaciele Biegają”. W zeszłym roku wzięli się za stworzenie „Siemianowickiej Piwnej Mili” i tak im to dobrze wyszło, że o organizację 9-tki Siemiona byłem spokojny. Zresztą wielu biegaczy z SiPB znam z imienia, nazwiska i numeru PESEL. Zapowiadała się więc ciekawa niedziela, spędzona w iście doborowym towarzystwie.

    Po pakiet startowy udałem się w przeddzień biegu. Biuro zawodów mieściło się na rynku miejskim. Zaraz przed prezydium, z pod którego w niedzielę mieliśmy rozpoczynać bieg.

    Co znalazłem w pakiecie?

    Numer startowy, zwrotny chip, cukierek, a także kilka ulotek.

    Porozmawiałem chwilę, po czym udałem się w kierunki mieszkania. Co dziwne, choć był to bieg o przysłowiową pietruszkę, z każdym krokiem coraz bardziej się stresowałem. Może nawet bardziej, niż łamaniem trójki w Gdańsku. Wydaje mi się, że powodem tego był fakt, że znałem osoby, z którymi będę rywalizował. To jest zupełnie inna historia, niż walka z biegaczami, których widzi się po raz pierwszy i ostatni raz w życiu. Wtedy dodatkowego stresu jest o wiele mniej.

    Chodzi też chyba o to, że jeszcze kilka dni wcześniej nabawiłem się kontuzji zginacza biodra. Nie byłem pewny jak skończy się dla mnie ten bieg. Czy w zdrowiu dobiegnę do mety? Czy jednak ból powróci.

    W dzień biegu pożegnałem się z Eweliną i Magdą, po czym każdy ruszył w swoją stronę. Dziewczyny zmierzały w kierunku stadionu na Pszczelniku. To tam, o godz. 11:10, na dystansie 200 m., miała wystartować Magda. Ja zaczynałem 20 minut później w zupełnie innym miejscu, bo sprzed siemianowickiego ratusza. Łączyło nas wspólne usytuowanie mety. To tam mieliśmy się spotkać po godzinie 12:00.

    Gdy dotarłem w okolicę startu, od razu dostrzegłem w tłumie znajome twarze. A potem kolejne i jeszcze kilka. Rozmowom nie było końca. Gdyby nie to, że o 11:30 mieliśmy wystartować, mógłbym tak stać i rozmawiać do późnych godzin nocnych. Tak to już jest, kiedy spotyka się dawno nie widzianych znajomych.

    Po godz. 11:00 rozpocząłem rozgrzewkę. Upatrzyłem sobie jedną z długich prostych, na której przykładałem się do skipów, rytmów i energicznego wymachiwania rękami.

    W międzyczasie mijałem zawodników, z którymi miałem powalczyć o jakąś dobrą lokatę. Do jednego z nich odezwałem się nawet dzień wcześniej na Instagramie. Było to niejaki Arkadiusz Kardas – jeden z najszybszych (o ile nie aktualnie najszybszy Siemianowiczanin) z PB na dychę 34:18, a 1:15:02 na połówce. Prosiłem! Błagałem go o to, aby odpuścił! Niestety nic z tego nie wyszło :/

    Tak przebiegła nasza korespondencja 🙁

    No nic.
    Warto było chociaż spróbować…

    W tłumie odnalazłem także Macieja Garnowskiego, z którym na co dzień utrzymuję kontakt poprzez fejsbuki i nasze klasy. Wymieniamy się tajemną wiedzą z dziedziny biegania, ale także i z zakresu budowy apartamentowców, na które obydwoje czekamy. Do tej pory – na zawodach – spotkaliśmy się zaledwie kilka razy. Nie było więc dużo okazji do wspólnej rywalizacji. Tym bardziej nie mogłem się już doczekać tego startu. Poza tym chciałem się odkuć za jeden z Biegów Lata, na którym – na jednym z podbiegów – Maciej zostawił mnie za plecami i pognał do mety.

    Zemstę planowałem od kilku dobrych miesięcy.

    Spytałem go o to, jakie planuje tempo. Odparł, że chce pobiec w okolicy 3:40 min/km, a co będzie później, to czas pokaże. Odpowiedziałem, że planuję podobnie. Postanowiliśmy więc pobiec wspólnie.

    Trasa nie należała do najłatwiejszych. Miała swoje momenty, o których będzie w dalszej części programu. Z okazji 90-lecia nadania praw miejskich Siemianowicom Śląskim, jej dystans wynosił ok. 9 km. Z atestem miała niewiele wspólnego, ale to nie było tego dnia najważniejsze. Liczyła się rywalizacja i walka do ostatniego centymetra.

    Na krótko przed godziną zero, ustawiłem się na starcie i zrobiłem sobie pamiątkowe zdjęcie. Wskazałem na nim na jednego ze znajomych:

    Niestety nie byłem w stanie otagować ich wszystkich swoimi palcami, gdyż najzwyczajniej w świecie, by mi ich zabrakło (palców, nie ludzi). Po raz kolejny zdałem sobie sprawę z tego, jak wiele bieganie zmieniło w moim życiu i jak wielu fantastycznych ludzi dzięki niemu poznałem.

    Ustawiłem Garmina, po czym spojrzałem przed siebie. W oddali widziałem Rosomaka. Wiedziałem, że zaraz przed nim czekał mnie ostry zakręt w prawo, a następnie kilka kilometrów asfaltu. Później 3 kilometry lasu i pól, by po kilku następnych zawędrować na tartan.

    Ustawiliśmy się pięknie w linii, po czym rozpoczęło się odliczanie.

    [zdj. Rafał Jakoktochce]

    10…9… (…) 3…2…1
    Ruszyliśmy!

    [zdj. Michał Cholewa]

    Wystartowałem jako jeden z pierwszych, ale wiedziałem, że pierwszy w OPEN to ja raczej nie będę. Na trasie miałem trójkę biegaczy, która miała się podzielić podium. Był wśród nich wspomniany wcześniej Arkadiusz Kardas, a także Rafał Formicki i Aleksander Zięba. Później długo długo nic, a potem reszta zawodników.

    Moje przypuszczenia były słuszne. Wspólnie uchwycono nas tylko raz. Dowodem na to są poniższe zdjęcia [autor. Michał Cholewa]:

    Później ww. trójka ruszyła przed siebie i tyle ją widzieliśmy.

    Biegłem wtedy na czwartej pozycji. Spojrzałem na swoje aktualne tempo i stwierdziłem, że poruszam się nieco za szybko. Kilka metrów za mną biegł Maciej, a także jeszcze jeden zawodnik – Tomek Kapa. Postanowiłem, że zwolnię, aby mogli się do mnie dołączyć. W grupie będzie nam raźniej.

    Po kilkuset metrach skręciliśmy w lewo – w Aleję Sportowców. Te tereny są mi doskonale znane, ponieważ w tej części Siemianowic aktualnie zamieszkuję. Znam je jak własną kieszeń.

    Po niedługim czasie Garmin oznajmił, że minęliśmy pierwszy kilometr.
    Pokonaliśmy go w 3:38 min.

    Chwilę później wykonano nam poniższe zdjęcie:

    [zdj. FB zboiska]

    A później pojawił się także film [autor: Marcin Zgoda]:

    https://drogadotokio.pl/wp-content/uploads/2022/05/video-1653220890.mp4

    W takiej konfiguracji biegliśmy od samego początku: ja na przodzie, a za mną Maciej i Tomek. Już po pierwszym kilometrze czułem, że to wśród naszej trójki będą się ważyły losy miejsc od czwartego, do szóstego. Z każdym metrem powiększaliśmy przewagę nad goniącymi nas zawodnikami.

    1 2 3
    9-tka siemiona 9km siemianowice śląskie
    Share. Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email

    Więcej podobnych tekstów? Proszę bardzo:

    IX Bieg Mikołajkowy – 04.12.2022 r.

    31th Trinidad Alfonso Zurich Valencia Half Marathon 2022 – 23.10.2022 r.

    Bank of America Chicago Marathon 2022 – 09.10.2022 r.

    Leave A Reply Cancel Reply

    • Polub
    • Obserwuj
    Facebook
    Comments Box SVG iconsUsed for the like, share, comment, and reaction icons
    Marek - drogadotokio.pl
    2 dni temu
    Marek - drogadotokio.pl

    O godz. 18:00 zakończyła się moja licytacja dla WOŚP <3

    Dziękuję za Wam za udział i gratuluję zwycięzcy! 🙂
    Odezwij się do mnie na priwie, to ugadamy tempo i obczaimy datę treningu.

    Ostatecznie stanęło na kwocie 98,00 zł.
    Co prawda wynik nie jest tak spektakularny jak w roku ubiegłym, kiedy to zostałem wylicytowany za ponad 400 zł.

    No, ale nie ma tego złego. Przynajmniej przebiłem kwotę, jaką ostatnio dałem za wycieraczki z Bosha.

    Niewiele, ale jednak! 🥹
    ... Więcej...Mniej...

    O godz. 18:00 zakończyła się moja licytacja dla WOŚP
    Zobacz na FB
    · Podziel się
    Share on Facebook Share on Twitter Share on Linked In Share by Email
    View Comments
    • Likes: 13
    • Shares: 0
    • Comments: 5

    Skomentuj na FB

    Pewnie Żona licytowała 😉

    Sprzedawales nowe wycieraczki?

    Drugiego takiego fana jak ja, nie to nie masz😂😂😂🙈

    Ja ma coś takiego: allegro.pl/oferta/tokyo-marathon-2020-poncho-finisher-a-asics-13164151732?utm_source=notification... Zapraszam do licytacji.

    Połowa tortu 😁😁😁

    View more comments

    Load more
    Instagram
    Popularne wpisy
    • Historia pewnej kontuzji – czas zwolnić obroty.
    • Drogadotokio.pl dla 31. Finału WOŚP
    • Badania wydolnościowe – jak wyglądają i kiedy warto je wykonać?
    • 10 lat biegania – podsumowanie
    • 18. Krakowski Półmaraton Marzanny – 20.03.2022 r.
    • Przegląd filmów dokumentalnych o bieganiu [linki].
    • THULE Urban Glide – test
    • Biegowe podsumowanie 2022 r.
    Polecam

    Copyright © 2014-2022 Drogadotokio.pl

    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.